تاثیر توانایی کسب بازدهی مازاد بر اساس شانس یا تجربه مدیران بر جریان صندوق های سرمایه گذاری مشترک با تکیه بر نسبت فعالیت معاملاتی و تعداد واحدهای سرمایه گذاری

چکیده

هدف این تحقیق بررسی تاثیر توانایی کسب بازدهی مازاد بر اساس شانس یا تجربه مدیران بر جریان صندوق­های سرمایه‌گذاری مشترک با تکیه بر نسبت فعالیت معاملاتی و تعداد واحدهای سرمایه­ گذاری بوده است. قلمرو مکانی این تحقیق صندوق­های سرمایه­ گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق­ بهادار تهران و قلمرو زمانی سالهای بین 1393 تا 1399 بوده است. تحقیق حاضر در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد، چنانچه طبقه­ بندی انواع تحقیقات بر اساس ماهیت و روش را مدنظر قرار گیرد، روش تحقیق حاضر از لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات توصیفی قرار داشته و از نظر روش نیز در دسته تحقیقات همبستگی محسوب می­ گردد. در این پژوهش برای جمع­ آوری داده­ ها و اطلاعات، ازروش کتابخانه ­ای استفاده شد. در بخش داده­ های پژوهش از طریق جمع­ آوری داده­ های صندوق‌های سرمایه­ گذاری نمونه با مراجعه به صورت­های مالی، یادداشت­های توضیحی و ماهنامه بورس اوراق­ بهادار انجام پذیرفت. بر اساس روش حذف سیستماتیک تعداد 27 صندوق به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به منظور توصیف و تلخیص داده های جمع­ آوری شده از آمارتوصیفی و استنباطی بهره گرفته شده است. به منظور تحلیل داده ­ها ابتدا پیش آزمون­های ناهمسانی واریانس، آزمون F لیمر، آزمون هاسمن و آزمون جارک­– برا و سپس از آزمون رگرسیون چند متغیره برای تایید و رد فرضیه­ های تحقیق (نرم ­افزار ایویوز) استفاده گردیده است. نتایج نشان داد تاثیر توانایی کسب بازدهی مازاد بر اساس شانس و تجربه بر جریان صندوقهای سرمایه ­گذاری با نسبت فعالیت معاملاتی بالا، متفاوت از صندوق­های سرمایه­ گذاری با نسبت فعالیت معاملاتی پایین است؛ به علاوه تاثیرتوانایی کسب بازدهی مازاد بر اساس شانس و تجربه بر صندوقهای سرمایه گذاری با تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری زیاد، متفاوت از صندوق­های سرمایه گذاری با تعداد واحدهای سرمایه­ گذاری کم است.