مطلوبیت سنجش و گزارشگری ابعاد سرمایه فکری بر ابعاد حسابداری پایداری با تعدیلگری مدیریت دانش سازمانی

چکیده

امروزه توانایی رقابت مطلق، پایدار و مستقیم بین شرکت­ها در میزان حاکمیت استراتژی دانش بر آنها، نهفته است. این استراتژی متمایز، چارچوب کسب و کارها را از اقتصاد صنعتی به اقتصاد دانشی تغییر داده است. با این حال، گزارشگری­های مالی فاقد توانایی­های لازم جهت ارزشیابی و افشای سرمایه فکری، به عنوان پیشگامان قلمرو دانش میباشند. از طرفی، نظریه­های نمایندگی و علامت دهی در شرایط عدم اطمینان به دنبال بهبود یا ثبات در کیفیت گزارشگری می­باشند. همچنین، براساس تئوری­های قراردادها و ذینفعان، تداوم فعالیت و رقابت شرکت­ها و به تبع آن ایجاد، حفظ و بهبود روابط پایدار با ذینفعان، وابسته به کارکردهای حسابداری پایداری است. لذا؛ ارزشیانی و افشای سرمایه فکری به عنوان ارزشی نوآورانه مورد توجه طیف وسیعی از ذینفعان سازمان با منافع ناهمگون قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین مطلوبیت این تقاضا بر ابعاد حسابداری پایداری با تعدیلگری مدیریت دانش سازمانی در شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سال­هاي 1394 تا 1398 می باشد. ارزیابی الگوها و آزمون فرضیه­ها به روش تحلیل ضرایب مدل­های رگرسیونی چند متغیره انجام شده است. نتایج آزمون فرضیه­ها نشان داد، سنجش و افشای ابعاد سرمایه فکری برای ابعاد حسابداری پایداری مالی دارای مطلوبیت‌‌ نهایی مثبت و معنادار می­باشد و با ورود متغیر مدیریت دانش سازمانی جهت غلیه بر موانع و چالش­های شناسایی سرمایه فکری، مطلوبیت نهایی و شدت رابطه مستقیم موجود افزایش یافته و شرکت­ها می­تواند به سطح بالاتری از کیفیت گزارشگری پایداری دست یابند