مقایسه انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی و سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1399

چکیده

هدف اصلی پژوهش «مقایسه انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی و سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1399» بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نظر گردآوری داده‌ها رویکرد پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانش‌آموزان دختر و پسر پایه چهارم شاغل به تحصیل در مدارس ابتدایی شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1399 بود. آزمودنی‌های پژوهش، 50 نفر (25 دختر و 25 پسر) از دانش‌آموزان مدارس عادی و 50 نفر (25 دختر و 25 پسر) از دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. برای سنجش خودکارآمدی از مقیاس خودکارآمدی شرر، برای سنجش انگیزش پیشرفت از مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس و برای سنجش سبک‌های یادگیری از مقیاس سبک‌های یادگیری کلب استفاده شد داده‌های مورد نیاز تحقیق با استفاده از 100 پرسشنامه که در بین حجم نمونه منتخب تحقیق توزیع شده بود در نرم‌افزار SPSS 24 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. آزمون‌های مورد استفاده در این تحقیق شامل آمارهای توصیفی و آمارهای استنباطی (آزمون t بر مبنای جنس و نوع مدرسه و همبستگی و رگرسیون) بود. با توجه به آزمون کولموگراف_اسمیرنوف آماره همگی متغیرها بین ۹۶/۱ ± قرار دارد لذا متغیرهای مورد مطالعه نرمال بودند. یافته‌های تحقیق نشان‌دهنده وجود تفاوت معنی‌دار و رابطه معنی‌دار بین هر سه متغیر تحقیق به تفکیک مدارس عادی و غیرانتفاعی بود. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش میزان خودکارآمدی و سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی میزان انگیزش پیشرفت آنها افزایش پیدا می‌کند.