بررسی نحوه مدیریت و برنامه ریزی جامع شهری

چکیده

سابقه احداث شهرهای جدید به سبک و مفهوم امروزی آن در کشور ایران، به چهار دوره، دوره اول در فاصله دو جنگ جهانی ، دوره دوم: پس از جنگ جهانی دوم تا اواسط دهه ۱۳۴۰، دوره سوم: از نیمه دوم دهه ۱۳۴۰ تا پیروزی انقلاب اسلامی (۱۳۵۷) و دوره چهارم: سالهای پس از انقلاب اسلامی (۱۳۵۷ تاکنون)، طی کرده است. سیاست ایجاد شهرهای جدید پس از انقلاب، بیقین یکی از بزرگترین و با اهمیت ترین سیاستهایی است که در زمینه شهر سازی و به طور کلی شهر نشینی اتخاذ شده است اما باید دید منشأ اتخاذ چنین سیاستی چه بوده و بر اساس کدام راهبردی به این نتیجه ختم شده است. همچنین برنامه ریزی شهرهای جدید در کشورهای مختلف جهان اعم از پیشرفته، سوسیالیستی سابق و جهان سوم به منظور تحقق سیاست اسکان، جذب سرریزهای جمعیتی و رفع مشکلات شهری انجام شده است. هر چند مشکلات شهری در کشورهای مختلف جهان با توجه به ایدئولوژی و نظامهای اجتماعی و اقتصادی خاص آنها متفاوت است شهرهای جدید بیشتر برای تحقق راهبردهای توسعه شهری در کشورهای جهان ایجاد می شود، مثلا ً این شهرها در کشورهای در حال توسعه برای حل مشکلات ما در شهرها؛ در کشورهای سوسیالیستی سابق برای بهره برداری از منابع طبیعی، استقرار صنایع در مناطق عقب مانده، کنترل مهاجرت و جا به جاییها و توسعه نواحی کمتر توسعه یافته و در کشورهای پیشرفته برای ایجاد زندگی سالم، ساماندهی فضایی، جذب سرریزهای جمعیتی و کنترل رشد کالبدی مادر شهر ایجاد شده است.