بررسی رابطه بین فرصت های ارتقاء تحصیلات و تعهد سازمانی پرسنل مشاغل آزمایشگاهی بهداشت و درمان

چکیده

سازمانها نظام‌هاي اجتماعي هستند كه منابع انساني مهمترين عامل براي اثربخشي و كارآمدي آنها است. سازمانها بدون تلاش‌ و تعهد كاركنانشان موفق نمي شوند. رضايت كاركنان از شغل‌شان و تعهد نسبت به سازمان‌شان به عنوان تعيين‌كننده‌هاي عمده اثر بخشي سازماني نگريسته مي‌شوند. باتوجه به اهمیت موضوع، اين تحقيق با هدف بررسي ارتباط رضايت شغلي و تعهد سازمانی در كاركنان مشاغل آزمایشگاهی بهداشت و درمان در سال 1398 به انجام رسيده است. نوع تحقيق با توجه به هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي مي باشد كه با استفاده از مطالعات ميداني به بررسي وضعيت موجود پرداخته است. جامعه آماري مورد نظر كاركنان بهداشت و درمان زاهدان است، كه از اين تعداد 150 نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گيري، پرسشنامه 15 سوالي (OCQ) موداي، پورتر و استيرز و پرسشنامه رضايت شغلي (JDI) بوده است. تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق در بخش استنباط‌هاي آماري از آزمون رگرسیون چندگانه و آزمون ضریب همبستگی بررسي فرضيات تحقيق استفاده شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل يافته ها نشان مي دهد كه رابطه معناداري بين رضايت شغلي و ابعاد آن و تعهد سازماني وجود دارد.