رابطه تئوری های اخلاقي عدالت، انصاف، حقيقت با پايداري کیفیت گزارشگري مالي با تعدیلگری مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت و هوش معنوی مديران

چکیده

    علم اخلاق ریشه در تمامی علوم دارد. حسابداری مانند سایر حرفه ها، متأثر از ارزش های اجتماعی و
اخلاقی است و می توان گفت، حسابداری ذاتاً حرفه ای اخلاقی است. چند بعدی بودن علوم اخلاق و حسابداری و وجود طیف وسیعی از استفاده کنندگان برای آنها، بررسی  روابط و اثربخشی فی مابین ویژگی های این دو علم را، به مقوله ای در خور توجه تبدیل کرده است. مقوله کیفیت گزارشگری مالی، از عوامـل و متغیرهای مختلـفی تأثیرپذیر بوده و بر متغیرهای متعددی تأثیرگذار است، لذا، شناسایی این عوامل و متغیرها، اهمیت زیادی دارد. در پژوهش حاضر، رابطه بین رویکردهای عدالت، انصاف، حقيقت و کیفیت گزارشگری مالی، با نقش تعدیلی مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت و هوش معنوی مدیران، مورد بررسي قرار گرفته است. هریک از متغیرهای پژوهش، به روشی جداگانه مورد سنجش قرار گرفتند.  با استفاده از روش حذف سیستماتیک، تعداد 114 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهـادار که حائز شرایط لازم به عنوان نمونه بودند در بازه زمـاني 1394- 1398 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ارزیابی مدل ها و آزمون فرضیه ها بر اساس مدل های رگرسیونی چند متغیره و و روش تحليل ضرايب انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، رابطه مثبت و معناداری بین تئوری های اخلاقي عدالت، انصاف، حقيقت و پايداري کیفیت گزارشگري مالي وجود دارد و شدت آن، به موازات افزایش مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها، بیشتر و برجسته تر می شود. همچنین در مورد اثر متغیر تعدیل کننده هوش معنوی مدیران نتیجه بدین صورت بود که، در شرکت هایی که مدیران آنها از هوش معنوی بالایی برخوردار هستند، این رابطه مستقیم پر رنگ تر می شود. لذا، می توان این نتیجه کلی را گرفت که؛ كيفيت گزارشگري مالي، علاوه بر متغیرهای کمی تحت تاثیر متغیرهای کیفی همچون عدالت، انصاف و حقیقت نیز قرار می گیرد.