معماری سبز، مفهومی دیگر از توسعه پایدار

  • ابوالفتح رئوفی 1
  • هادی نقدی 2
  • حمیدرضا کیانیان 3
  • 1 کارشناسی معماری داخلی، دانشگاه علمی کاربردی نی ریز
  • 2 کارشناسی معماری داخلی، دانشگاه علمی کاربردی نی ریز
  • 3 کارشناسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان
نشریه علمی رویکردهای پژوهشی نوین مدیریت و حسابداری, دوره 8 شماره 31 (1403) , صفحه 601-610
چاپ شده: 1403-11-20

چکیده

در سال‌های اخیر، مفهوم پایداری به موضوع موردعلاقه مشترک رشته‌های متعددی تبدیل شده است. دلیل این محبوبیت اجرای توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز که به «توسعه پایدار» یا «ساختمان سبز» نیز معروف است، نظریه، علم و سبک ساختمان‌هایی است که براساس اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته می‌شوند. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمان مصرف می‌شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می‌شود محدود سازد. جهت طراحی، ساخت، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آب و مصالح جدید استفاده می‌شوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیط زیست دارند تولید می‌شوند. برای محدود کردن این اثرات و طراحی ساختمان‌هایی سالم از حیث زیست محیطی و با منابع کارآمد لازم است که مفهوم «سیستم‌های ساختمانی سبز» معرفی، شفاف سازی و درک شده و به آن عمل شود. هدف این مقاله تأکید روی این مسائل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریباً تمامی جوانب زندگی بشر را دربرمی گیرند.

کلمات کلیدی: معماری سبز، پایداری، پایداری سبز، ساختمان سبز

ارجاع به مقاله
رئوفی ا., نقدی ه., & کیانیان ح. (1403). معماری سبز، مفهومی دیگر از توسعه پایدار. نشریه علمی رویکردهای پژوهشی نوین مدیریت و حسابداری, 8(31), 601-610. Retrieved از https://www.majournal.ir/index.php/ma/article/view/3000

  • دفعات مشاهده مقاله: 57
  • دفعات دانلود مقاله کامل : 65