ارائه مدلی پارادایمی جهت بهبود سیستم آتش نشانی شهری با استفاده از فناوریهای نوین و رویکردهای مشارکتی
- 1 رئیس اداره آموزش و رئیس ایستگاه شماره یک آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری اراک
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی چالشهای سیستمهای آتشنشانی شهری و ارائه مدلی پارادایمی جهت بهبود سیستم آتش نشانی شهری با استفاده از فناوریهای نوین و رویکردهای مشارکتی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل ۸۵۰ نفر از متخصصان آتشنشانی، مدیران شهری، کارشناسان فناوری اطلاعات و شهروندان در شهرهای بزرگ ایران (تهران، اصفهان، مشهد، شیراز و اراک) بود. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونهگیری تصادفی طبقهای، حجم نمونه ۲۶۵ نفر تعیین شد. دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته، پرسشنامه و مشاهده جمعآوری و با روشهای کیفی (روش داده بنیاد) تحلیل شدند.یافتهها نشان داد که سیستمهای آتشنشانی شهری با چالشهای متعددی از جمله کمبود بودجه، تجهیزات قدیمی، نبود آموزش کافی و عدم هماهنگی بینسازمانی مواجه هستند. از سوی دیگر، استفاده از فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی، پهپادها و رباتهای آتشنشان، افزایش بودجه، آموزش نیروها و بهبود همکاری بینسازمانی به عنوان راهکارهای مؤثر شناسایی شدند. نتایج کلی پژوهش نشان میدهد که اجرای این راهکارها میتواند ایمنی شهری را افزایش داده و خسارات ناشی از آتشسوزی را کاهش دهد. این پژوهش بر اهمیت استفاده از فناوریهای نوین و مشارکت شهروندان تأکید کرده و پیشنهاد میکند که دولتها و شهرداریها با اختصاص بودجه کافی و تدوین قوانین مناسب، به بهبود سیستمهای آتشنشانی شهری بپردازند.
- دفعات مشاهده مقاله: 14
- دفعات دانلود مقاله کامل : 19