رابطه بین انعطاف‌پذیری مالی و عملکرد پایداری شرکت‌ها: نقش نااطمینانی محیطی و یارانه‌های دولتی

چکیده

در مواجهه با چالش‌های ناشی از پیشرفت‌های فناوری، انعطاف‌پذیری مالی به عنوان یک استراتژی محوری برای دستیابی به توسعه پایدار در شرکت‌ها عمل می‌کند. انعطاف‌پذیری مالی به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا جریان‌های نقد داخلی را مدیریت کنند، محدودیت‌های تامین مالی خارجی را کاهش دهند و توانایی خود را برای پوشش ریسک افزایش دهند. انعطاف‌پذیری مالی پیامدهای بسیاری برای شرکت‌ها به همراه دارند؛ با این حال، ادبیات قبلی تمام جنبه‌های آن را مورد بررسی قرار نداده است. این پژوهش با استفاده از چارچوب نظریه انعطاف‌پذیری مالی، تلاش کرده است رابطه بین انعطاف‌پذیری مالی و عملکرد پایداری شرکت‌ها را مورد بحث قرار دهد و همچنین نگاهی به عوامل خارجی اثرگذار بر این رابطه شامل نااطمینانی محیطی و یارانه‌های دولتی داشته است. پژوهش حاضر با یک رویکرد علمی ترویجی انجام شده و بر توضیح یک پدیده محتمل تمرکز دارد. بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد اگرچه در تئوری، انعطاف‌پذیری مالی یک محرک مهم برای بهبود عملکرد پایداری شرکت‌ها است، اما شواهد تجربی محدودی که در این زمینه وجود دارد، متناقض است. همچنین در این پژوهش مشخص شد نحوه اثرگذاری انعطاف‌پذیری مالی بر عملکرد پایداری شرکت‌ها ممکن است به صورت غیرخطی و یا تحت تاثیر شرایط نااطمینانی محیطی و یارانه‌های دولتی قرار ناهمگون باشد. این پژوهش بینشی جدید برای بررسی تجربی رابطه خطی و غیرخطی بین انعطاف‌پذیری مالی و عملکرد پایداری شرکت‌های تولیدی در محیط ایران نانقش تعدیلی نااطمینانی‌های محیطی و یارانه‌های دولتی فراهم می‌آورد.