بررسی تاثیر پذیرش هوش مصنوعی بر قابلیت نوآوری بانک ملت با نقش میانجی سازگاری دیجیتال

چکیده

در عصر دیجیتال و محیطی پیچیده و همواره در حال تغییر، فناوری هوش مصنوعی به تدریج در حال نفوذ به جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی است. این فناوری تأثیر عمیقی بر شیوه‌های نوآوری شرکت‌ها دارد. برای شرکت‌ها، استفاده فعال از فناوری هوش مصنوعی به یک تصمیم استراتژیک کلیدی برای افزایش قابلیت‌های نوآوری و اثربخشی در یک محیط چالش‌برانگیز تبدیل شده است. بر این اساس، این مطالعه بر اساس نظریه قابلیت‌های پویا، با بررسی نقش واسطه‌ای سازگاری دیجیتال، به دنبال ساخت یک مدل واسطه‌ای زنجیره‌ای از مکانیسم "استفاده هوش مصنوعی سازمانی از سازگاری دیجیتال (سازگاری ادراکی، سازگاری اجتماعی، سازگاری تولید) از قابلیت نوآوری شرکت" است. در این پژوهش متغیرهای پژوهش به‌وسیله پرسشنامه استاندارد ژانگ و همکاران (2024) مورد ارزیابی قرار گرفت که میزان پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ برابر 0.872 می باشد. پرسشنامه بین 225 نفر نمونه از جامعه آماری که کلیه کارکنان فناوری اطلاعات بانک ملت می‌باشد، توزیع شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جهت بررسی فرضیات تحقیق با نرم‌افزار Smart-PLS از روش بررسی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده گردید. نتایج نشان داد پذیرش هوش مصنوعی بر سازگاری دیجیتال و ابعاد آن (سازگاری ادراک‌شده، سازگاری اجتماعی و سازگاری تولیدی) تاثیر مثبت و معنی داری دارد و به واسطه این سه متغیر بر قابلیت نوآ.ری نیز تاثیر مثبت و قابل توجهی دارد. نتایج حاکی از آن است که سازگاری دیجیتال و ابعاد آن (سازگاری ادراک‌شده، سازگاری اجتماعی و سازگاری تولیدی) تاثیر مثبت و معنی داری بر قابلیت دیجیتال دارد.