مدیریت و برنامه‌ریزی استراتژیک در روابط عمومی: رویکردی برای ارتقای کارایی و پایداری سازمانی

چکیده

روابط عمومی به‌عنوان یکی از ارکان اصلی مدیریت ارتباطات سازمانی، نقش کلیدی در ایجاد تفاهم، تقویت وجهه سازمان و تسهیل تعاملات داخلی و خارجی ایفا می‌کند. این پژوهش به بررسی مدیریت و برنامه‌ریزی در روابط عمومی در ایران، با تأکید بر فرآیندهای استراتژیک و عملیاتی، پرداخته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که نبود برنامه‌ریزی جامع، کمبود منابع انسانی متخصص و ضعف در ارزیابی عملکرد، از چالش‌های اصلی روابط عمومی در سازمان‌های ایرانی هستند. این مطالعه پیشنهاد می‌کند که با تدوین برنامه‌های استراتژیک، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و تقویت فرآیندهای ارزیابی، می‌توان کارایی و پایداری روابط عمومی را ارتقا داد. هدف پژوهش، ارائه چارچوبی برای بهبود مدیریت و برنامه‌ریزی در روابط عمومی، با الهام از استانداردهای جهانی و شرایط محلی است.