بررسی ارتباط بین خشونت روانی در محیط کار و عجین شدن با شغل: نقش واسطه ای جو سازمانی در پرستاران اورژانس بیمارستان‌های شهرستان بجنورد

چکیده

خشونت روانی محل کار یک مشکل جدی برای پرستاران است. باتوجه‌به فشار روزافزون به سیستم‌های پزشکی، محققان توجه خود را بر روی عجین‌شدن با شغل در پرستاران، به‌ویژه در بخش‌های اورژانس، متمرکز کرده‌اند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت فعلی اشتغال پرستاران در بخش اورژانس و پی‌بردن به تأثیر خشونت روانی بر عجین‌شدن با شغل و مسیر اثرگذاری آن است. تحقیق حاضر از نوع مقطعی است. طرح پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ رویکرد، توصیفی - پیمایشی و از نوع مطالعات علّی می‌باشد. تعداد جامعه پژوهش 150  بوده است، جهت تعیین حجم نمونه از قاعده سرانگشتی استفاده گردید که براین‌اساس 70  نمونه جهت توزیع پرسش‌نامه بر اساس روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب گردیدند. روش تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در این مطالعه استفاده از معادلات ساختاری بر پایه حداقل مربعات جزئی با نرم‌افزار پی ال اس است. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که خشونت روانی با جو سازمانی و عجین‌شدن با شغل ارتباط منفی دارد، جو سازمانی با عجین‌شدن با شغل ارتباط مثبت داشته و بین خشونت روانی در محیط کار و سه بعد عجین‌شدن با شغل رابطه معکوس وجود دارد که باواسطه جو سازمانی صورت می‌گیرد. به‌منظور مهار خشونت روانی محل کار و بهبود سطح عجین‌شدن شغلی پرستاران اورژانس، جو سازمانی می‌تواند به‌عنوان یک اقدام مداخله‌ای مورداستفاده قرار گیرد. حمایت مسئولین، مراقبت همکاران و درک متقابل همچنین ارتباط پزشک و بیمار می‌تواند فرسودگی شغلی پرستاران را در مواجهه با وظایف سنگین کاهش دهد تا پرستاران با دید ذهنی بهتری با کار روزانه خود روبرو شوند.